اسرائیل می داند جنگ با حزب الله با جنگ غزه بسیار متفاوت خواهد بود/ پهپادهایی که معادلات را تغییر داده است – تابناک
[ad_1]
Radiant International: بر اساس گزارش سایت فارین پالیسی، در سمت لبنان در مرز با اسرائیل، تنها چند روستا دست نخورده باقی مانده و محله های بزرگی مانند مروخین در شهرهای باقی مانده به طور کامل ویران شده است. هنگامی که شب فرا می رسد و تاریکی منطقه را فرا می گیرد، تنها نور قابل مشاهده از فاصله نزدیک به 30 کیلومتر است. باغ های درخشان بهائی در حیفا، بزرگترین شهر شمالی اسرائیل، محل زندگی حدود 280000 نفر.
آنچه بین مروخین و حیفا وجود دارد، جوامع و مواضع نظامی اسرائیل است که هر روز زیر آتش حزب الله قرار دارند. طی هشت ماه گذشته، بیش از 150 هزار نفر در دو طرف مرز به دلیل ادامه جنگ فرسایشی که منجر به کشته شدن حدود 400 نفر در سمت لبنان و حدود 30 نفر در سمت اسرائیل شده است، شهرها و روستاهای خود را ترک کرده اند. به مدت هشت ماه، منطقه مرزی کانون جنگ بین حزبالله و اسرائیل بوده است، خشونتهایی که اخیراً تشدید شده و درخواستهایی از اسرائیل برای گسترش جنگ را برانگیخته است. اما بر خلاف ظاهر، دلیل کمی وجود دارد که باور کنیم رویارویی اسرائیل با لبنان به جنگ علنی تبدیل شود.
حزب الله پس از حملات حماس در 7 اکتبر با اسرائیل وارد درگیری شد. اگرچه رهبران حزب الله گفتند که از این حملات اطلاع قبلی نداشتند، اما این بدان معنا نیست که آنها را تایید نمی کنند. سید حسن نصرالله، رهبر حزبالله، همواره از اقدامات گردانهای عزالدین قسام و یحیی سنوار، رهبر حماس در غزه که او را «رهبر بزرگ و شجاع» توصیف میکند، صحبت کرده است. اما درگیری گستردهتر بین حزبالله و اسرائیل تنها پس از 7 اکتبر آغاز نشد. مقاومت اسلامی در لبنان از زمانی که گروه های شبه نظامی شیعه در جنوب لبنان در سال 1982 و پس از تهاجم اسرائیل در تابستان آن سال شکل گرفتند، شکل های مختلفی به خود گرفته است.
مهمترین رویارویی در سال 2006 رخ داد. زمانی که حزب الله دو سرباز اسرائیلی را از منطقه مرزی ربود و قصد داشت آنها را با اسرای خود در زندان های اسرائیل مبادله کند. اسرائیل در ژوئیه و اوت همان سال با یک جنگ ویرانگر با هدف نابودی حزب الله پاسخ داد. یعنی هدفی مشابه اهداف اسرائیل در جنگ کنونی اش علیه حماس.
یکی از راههایی که رویارویی امروز با تکرارهای قبلی متفاوت است این است که نشان میدهد حزبالله در دهه گذشته تواناییهای کافی برای ایجاد یک تهدید استراتژیک برای اسرائیل ایجاد کرده است. یکی از مقامات سپاه قدس ایران که حزبالله و دیگر جناحهای مرتبط با ایران در خاورمیانه را رصد میکند، به فارین پالیسی گفت که حزبالله اکنون بیش از یک میلیون موشک از انواع مختلف، از جمله موشکهای هدایتشونده دقیق و موشکهای اصلاحشده کاتیوشا، به همراه ضد موشک در اختیار دارد. -موشک های تانک دقت را افزایش می دهند.
زرادخانه حزب الله، همانطور که در طول جنگ فرسایشی طولانی فاش شد، شامل پهپادهای انتحاری و سایر هواپیماهای بدون سرنشین مجهز به موشک های ساخت روسیه و همچنین یک موشک مجهز به دوربین آلماس از نوع ایرانی است که امکان حملات هوایی از داخل خاک اسرائیل را فراهم می کند. این پهپادها بازی را تغییر می دهند زیرا جت های جنگنده را کمتر در برابر حملات اسرائیل به سکوهای پرتاب آسیب پذیر می کنند.
اسرائیل زرادخانه بسیار بزرگتری از موشک های هوا به زمین دارد که از هواپیماهای جنگی مختلف و پهپادهای مسلح شلیک می شوند. تبادل آتش بیش از 150 هزار نفر را از دو سوی مرز آواره کرده و شهرهای مرزی لبنان را به مناطقی شبیه غزه تبدیل کرده است. ویرانی به تدریج در شهرهای شمالی اسرائیل گسترش می یابد، جایی که ساکنان آن به طور فزاینده ای از دولت اسرائیل می خواهند که اقدامات عملی برای بازگرداندن آنها به خانه هایشان انجام دهد.
علی هاشم، محقق مرکز مطالعات اسلامی و غرب آسیا در دانشگاه رویال هالووی لندن که تحقیقاتش بر خاورمیانه با تاکید بر دیپلماسی دیجیتال، سیاست ایران، لبنان و عراق متمرکز است، اعلام کرد: ماه گذشته من از روستاها و شهرهای ویران شده در جنوب لبنان بازدید کرد. به هر حال، من از ناکورا بازدید کردم، جایی که مقر محلی صلحبانی سازمان ملل در آن قرار دارد و مرکز آن توسط حملات هوایی اسرائیل ویران شد. Marohin که تقریباً به طور کامل نابود شده است. در حالی که ایت الشعب را می توان زمین صفر در جنوب لبنان توصیف کرد. این روستاها و دیگر شهرها اکنون میزبان تعداد کمی از ساکنان هستند که ترجیح می دهند به جای فرار به مدارس و دیگر پناهگاه ها در شهرهای امن تر، در خانه های خود بمیرند.
به طور قابل توجهی، هر دو طرف تا حد زیادی جنگ خود را به اهداف نظامی محدود می کنند، همانطور که در اعلامیه های روزانه دقیق فعالیت های نظامی گواه است. حملات اسرائیل عمدتاً در مناطق مرزی در عمق 15 کیلومتری بود. اما استثنائاتی نیز وجود داشته است، مانند حمله نیروی هوایی اسرائیل به مناطق عمیق تر در بقاع لبنان و در یک مورد به حومه جنوبی بیروت. در مقابل، حزب الله حملات خود را به صورت افقی و نه عمودی به بلندی های جولان گسترش داده است. تعداد کمی از حملات در ماههای اخیر با هدف قرار دادن پایگاههای نظامی در صفد، نزدیک نهاریا و حیفا، عمدتاً توسط هواپیماهای بدون سرنشین انتحاری، ثبت شده است.
پس از کشتن صالح العاروری، معاون رهبر حماس و وسام حسن الطویل، یکی از فرماندهان ارشد حزب الله، حزب الله پایگاه استراتژیک مارون را که به عنوان پایگاه کنترل ترافیک هوایی توصیف می شود، هدف قرار داد. تاکنون حزبالله و اسرائیل سعی کردهاند تا حد امکان از تلفات غیرنظامیان جلوگیری کنند و هر زمان که غیرنظامیان تحت تأثیر قرار میگیرند، پیامهایی را از طریق نیروی موقت سازمان ملل در لبنان مبادله میکنند و دلیل آن را توضیح میدهند.
آنها درگیر نوع متفاوتی از جنگ می شوند که بیشتر بر اهداف استراتژیک متمرکز است تا کنترل سرزمینی. برای اسرائیل، هدف فشار بر حزب الله برای افشای تاسیسات استراتژیک خود یا عقب نشینی به مواضع کمتر مستحکم است. جنگ 2006 نتایج نامطلوبی برای اسرائیل داشت، زیرا به حزب الله اجازه داد نه تنها زرادخانه خود را در عواقب پس از آن افزایش دهد، بلکه همچنین از جنگ درس بگیرد تا تاکتیک های خود را به روز کند تا با توانایی های ارتش اسرائیل مطابقت داشته باشد.
پس از تقریباً هشت ماه درگیری منظم، اکنون واضح است که هم حزبالله و هم اسرائیل میدانند که هر جنگ تماممقیاس بین آنها ویرانگر خواهد بود. اسرائیل میداند که آنچه در ماههای اخیر در غزه بدون دستیابی به اهداف کامل خود با آن روبهرو شده است، در مقایسه با جنگ با حزبالله چیزی نیست.
[ad_2]