رمز و راز جاودانگی – ایسنا
[ad_1]
دبیر شورای اطلاع رسانی دولت در آستانه چهلمین شهادت سیدابراهیم رئیسی و یارانش در یادداشتی با عنوان «راز جاودانگی» نوشت: معجزه اخلاص بود که رئیسی را شهید کرد.
به گزارش ایسنا، در متن یادداشت احسان صالحی آمده است: حدود چهل روز پس از یکشنبه سیاه 9 اردیبهشت که مسیر تاریخ ایران تغییر کرده و در آستانه انتخابات تعیین جانشین رئیس جمهور شهید هستیم. شوک این حادثه به حدی بود که نه پیامدهای این ضایعه و نه آثار دوران جدید هنوز به دقت بررسی و مشخص نشده است. ایران اسلامی یکی از بهترین فرزندان خود را از دست داده است. به تعبیر رهبر معظم انقلاب (که عموما اهل اغراق در خصوصیات مردم نیستند)، ایران رئیس جمهور فراگیر و یکی از بهترین های زیر آسمان را از دست داده است. درک و باور این توصیف دقیق مستلزم نگاه به گذشته و مرور مجدد تجربه تاریخی است و با گذشت زمان و شکل گیری تجربیات جدید، بی بدیل بودن عزیز رئیسی هر روز بیشتر نمایان می شود.
نظام اسلامی به عنوان موجودی زنده، پویا و متحرک، طبیعی است که در برابر تهدیدها و فرصت های گوناگون، فراز و نشیب هایی داشته باشد. مشاهده خسارت در زمان های مختلف بی سابقه نیست، چرا که در شرایط دیگر کشور مزایای زیادی به دست آورده است. اما از دست دادن شهید رئیسی به نوعی آسیب به پیروزی انقلاب اسلامی است. شهید رئیسی با آن ویژگی های بارز شخصیتی و حاکمیتی که همگان، حتی منتقدان و مخالفان در زمان حیاتش، از منظر درک و تجربه به آن توجه داشتند، شخصاً از مهمترین دستاوردهای انقلاب اسلامی است. مرد انقلاب اسلامی و مرد مکتب امام خمینی(ره) آنقدر مهم است که امام بزرگوار از او با عنوان فتح الفتوح یاد می کنند. امام پس از پیروزی در عملیات قدس فرمودند: آنچه باعث افتخار و سربلندی من است روحیه عظیم و دلهای سرشار از ایمان و اخلاص و روحیه شهادت طلبی این عزیزان است که سربازان راستین خداوند متعال و خداوند متعال هستند. روح ما فدا شده و این پیروزی پیروزی است.»
مرد انقلاب اسلامی و مرد مکتب امام خمینی(ره) هنوز در حال تولد است و مایه الهام همه نه تنها در ایران، بلکه در کل جهان است. شهدای مدافع حرم نسل جدید مردم انقلاب اسلامی و فرزندان مکتب بزرگ خمینی هستند. حاج قاسم سلیمانی نمونه کاملی از انسان های برابر این مکتب است. شهید سید ابراهیم رئیسی نمونه کامل مرد انقلاب اسلامی است که در بالاترین سطح مدیریت کشور می درخشد و نشان می دهد که پیروزی امام خمینی (ره) همچنان به ثمر نشسته است. شهید سید ابراهیم رئیسی فرزند جانشین مکتب ائمه اطهار(ع) و حجت و دلیل بر وجود انقلاب اسلامی است.
مرد انقلاب اسلامی مردی مجاهد و اهل میدان و اهل خطر است و در هدف و مکتب خود آرام و قرار ندارد. اما زیرساخت این اضطراب و جهل شبانه روزی کجاست؟ چه ویژگی و چه زیرساختی آن را از سایر مشتاقان متمایز می کند؟ چگونه ممکن است معلم مکتب امام چنین جایگاهی در دل ها داشته باشد و با وجود اینکه در حوزه اجرایی که طبیعتاً آمیخته با موفقیت و شکست و در نتیجه شادی و ناراحتی مردم است، طوفانی به پا می کند. قلب ها اینطوری هستند؟ چگونه در غیاب او حتی مخالفانش زبان به شناخت شایستگی های او می گشایند و شاید از سر اضطرار برای اینکه از سیل احساسات و عواطف افکار عمومی عقب نمانند، چشم به گوشه ای از حقایقی که دارند می گشایند. سعی کرد تا سرپوش و وارونه؟
رئیسی ویژگی های فردی و مدیریتی برجسته بسیاری داشت. صفات و ویژگی های فراوانی که در مورد او ذکر شده است، هر کدام در نوع خود آموزنده، الهام بخش و قابل تحسین است. رئیسی انقلابی بود. نمونه های فراوانی حداقل از ابتدای سال 95 و دوره زمامداری او در آستان قدس رضوی و سپس قوه قضائیه و ریاست جمهوری وجود دارد که نشان می دهد هر جا می رود، به دور از روزمرگی، منشأ تحولات اساسی و ماندگار می شود. . آستان قدس قبل و بعد از رئیسی، قوه قضائیه قبل و بعد از رئیسی و در نهایت ریاست قبل و بعد از رئیسی به کلی تغییر کرد.
او رهبری پرتلاش و عاشق ضربه زدن به میدان های خطرناک بود، مردی بود که کارهای مهم نیمه تمام را انجام می داد، فرماندار بود، انقلابی بود، با اخلاق بود، مردم مدار بود، کارآمد بود، خستگی ناپذیر بود، دوست داشت به جوانان میدان بدهد، اهل علم بود و در موضوعات علمی مهارت داشت، در جزئیات دقیق بود، توانایی جمع آوری و استفاده از همه توانایی ها را داشت، سالم، صمیمی و متواضع بود. همه اینها بود اما همه این ویژگی های ممتاز در وجود او بر دو پایه اساسی استوار است. انقلاب بدون این دو پایه اصلی فتح الفتوح اتفاق نمی افتاد. بدون این دو مبنا، رئیس جمهور چندان محبوب دل ملت و شایسته چنین تعابیر منحصر به فردی از سوی رهبر انقلاب اسلامی نبود.
بدون این دو پایه او شهید نمی شد.
این دو پایه اساسی «صداقت» و «صداقت» هستند. صداقت و صداقت رئیسی او را به یک اسطوره تبدیل کرد، گویی به او محول شده بود که در این مسئولیت های سطح بالا وقت بگذارد و به همه ما یادآوری کند که او هنوز در دنیایی پرشتاب و پر از دسیسه ها و ترفندها است که در آن رهبران فاسد به یکدیگر پاداش می دهند برای جنایات و بچه کشی افتخار می کنند، هنوز هم می توان پاک بود و خدمت کرد.
این معجزه اخلاص بود که یک رئیس جمهور را شهید کرد. یک شهید زنده ماند تا شهید شود. جوهره شهادت اخلاص است. او از درون خود را تقویت کرده بود و چنان خود را مهار کرده بود که آماده انجام کارهای بزرگ در بیرون بود. هر دگرگونی، نوسازی، حرکت، مقاومت و مبارزه ای که در بیرون از رایضی پدیدار شد، حاصل تحول و قدرتی بود که در درون خود ایجاد کرده بود.
در هر پست مدیریتی که در آن سال ها قرار می گرفت، زمینه کاملاً برای رفتار متفاوت او فراهم می شد. از سالها مسئولیت بالا در قوه قضائیه به عنوان رئیس سازمان بازرسی کل کشور و معاون اول قوه قضاییه تا سپس در آستان قدس و ریاست قوه قضائیه و ریاست جمهوری.
او در آستان قدس رضوی نمایش های بی سابقه ای از شفافیت، پوپولیسم و محرومیت زدایی کرد. نشان داد که می شود قدرت داشت اما این قدرت را در خدمت مستضعفان و زائران قرار داد.
در قوه قضائیه اولین رئیس گروه با مدرک دانشگاهی (دکترای حقوق خصوصی) در قالب اجتهاد بود. در قوا، بکلی فضای مقابل خود را تغییر داد و درها را به روی منتقدان و کارشناسان باز کرد، در حالی که قبل از کوچکترین انتقادی، حتی در یک رسانه ناشناس، با تهدید و مجازات های ظالمانه مواجه می شد.
در ماه رمضان 1397 که حدود چهار ماه از انتصاب وی به عنوان رئیس قوه قضائیه می گذشت، جلسه افطاری با حضور تقریباً تمامی چهره های مطرح عرصه رسانه برگزار شد. حاضران در جلسه گفتند این اولین بار است که چنین فرصتی به آنها داده می شود. پس از آن عفو و امتیازات بزرگی برای عوامل رسانه ای حتی برای جنایاتشان به دستور شخصی او در نظر گرفته شد. این نشان داد که یک شخص می تواند قدرت داشته باشد، اما با محدود کردن نفس، شخصاً از آن استفاده نمی کند.
در انتخابات 1396 و 1400 با وجود بداخلاقی های فراوان رقبای خود هرگز تسلیم نشد و با اینکه نقاط ضعف مردم را می دانست اما جواب بداخلاقی ها را با بداخلاقی نداد. او نشان داد که می توان مخزن اسرار بود، اما ظرفیت نشان داد و شخصاً از آن بهره ای نبرد.
در ریاست جمهوری قدرت داشت و به همه اسرار دسترسی داشت، اما نشان داد که همه این امکانات جز برای خدمت، هیچ فایده ای برای او و در دست او ندارد.
صداقت او او را قوی و آماده برای کارهای بزرگ کرد. غیبت رئیس جمهور شهید ما را ناراحت کرد. ما از درک حکمت تصادف عاجزیم، اما دو نشانه که ممکن است از حکمت های تصادف باشد، پیش روی همه ماست. یکی اینکه خدا را شکر کنیم که در دوره زمانی و مکانی زندگی می کنیم و نفس می کشیم که توانستیم اسطوره های لاینفک تاریخ شیعه یعنی خمینی و خامنه ای عزیز و شاگردانشان مثل شهید سلیمانی و شهید رئیسی را درک کنیم.
در دنیایی پر از ظلم و فریب، که رهبران فاسد، بیرحمانه و بیشرمانه هزاران کودک بیگناه را در غزه سلاخی میکنند، دانشآموزان صالح مکتب خمینی در رأس دولت، نمونه پاکی و خدمت هستند و به همه قدرت میدهند.
یکی دیگر از حکمت های واقعه می تواند درخشش معجزه اخلاص باشد. اخلاص شهید رئیسی دلیل دیگری بر این شد که عزت دست خداست. البته خداوند اخلاص را در این دنیا هم اجر می دهد. خدا به زودی به اخلاص پاسخ می دهد. تشییع بی نظیر شهید رئیسی در شهرهای مختلف و مراسم های متعدد عزت و عزاداری نشان داد که بر خلاف محاسبات مردم جهان، اخلاص چون آب روان راه خود را به دل ها می گشاید.
اصیل شهید رسانه شد; مهمترین رسانه اسلام خون شهداست. خون شهدا اسلام را زنده کرد. خون شهید رئیسی حامل او شد و انشاالله اجر اخلاصش این باشد که از این پس به برکت شهادتش زنده تر از گذشته باشد تا خدمات و برکاتش به اسلام و ایران باشد. از نفرت و حسادت کمی تیره تر باشید.
ویژگی های فردی و مدیریتی شهید رئیسی در این مدت به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در این ویژه نامه سعی شده است در قالب ویژه نامه مکتوب با ماندگاری بیشتر به این شهید عزیز و راهش ادای احترام شود. هر یک از نویسندگان و مصاحبهشوندگان از زاویهای متفاوت به این موضوع پرداختهاند، اما در این مقاله سعی بر این بوده است که راز جاودانگی او و اعمال مهمی که از خود بر جای گذاشته و عاقبت به خیرش با شهادت در راه خدا و بندگی اوست، بیان کنم. برای بشریت صداقت و حقیقت بود.
اون ترک پر رو که ما رو ترک کرد
چه اشتباهی دید که به بیراهه رفت؟
تا اینکه مرا در چشم بیننده دنیا رها کرد
هیچ کس نمی داند چه دیده است
از آتش دل، جان به شمع نرفت
دودی که از سوزاندن کبد می آید
بیرون از صورتت از گوشه چشمم
سیل سیل آسا آمد و طوفان گذشت
غم هجران چیست؟
از درد بمیرد چون دارو را از دست داده است
قلب گفت با دعا می توان آن را ترمیم کرد
تمام زندگی من در نماز سپری شده است
احرام چی بپوشم؟ این قبله اینجا نیست
سعی می کنیم چه کار کنیم؟ چو مروه صفا را ترک کرد
دی گفت دکتر از روی ترحم مرا دید
هی، رنج شما فراتر از قانون شفا است
ای دوست من از حافظ قدمی نپرس
قبل از اینکه بگویند از خانه مرگ بیرون رفت
“حافظ”
انتهای پیام
[ad_2]