[ad_1]
اخیراً در سایت های مختلف گزارش شده بود که ترانه علیدوستی ستاره سینمای ایران به شدت بیمار است و مشخص نیست دقیقاً چیست اما بعد مشخص شد که بیماری ترانه علیدوستی بیماری لباس است. آیا می دانید این سندرم چیست؟ هر آنچه که می خواهید در مورد این بیماری بدانید، در این مقاله به شما گفته ایم. با ما بمان.
سندرم DRESS چیست؟
سندرم DRESS (DRESS به زبان لاتین “واکنش دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک” است) که به آن سندرم حساسیت دارویی نیز می گویند، واکنش شدید بدن به داروهای خاص است.
پزشکان متخصص این نوع حساسیت را چهارمین نوع از واکنش های شدید آلرژیک دارویی می دانند. در واقع این سندرم پوست و سایر اندام ها را درگیر می کند و میزان مرگ و میر آن حدود 10 درصد است.
سندرم Dares بسیار نادر است و معمولا از هر هزار تا ده هزار نفر فقط یک نفر به این سندرم مبتلا می شود. این بیماری معمولاً 2 تا 6 هفته پس از قرار گرفتن فرد در معرض دارویی که به آن حساسیت دارد شروع می شود.
علل سندرم Dares
سندرم Dares یک واکنش حساسیتی شدید تاخیری لنفوسیت های T به داروهای خاص است. در حقیقت سیستم ایمنی بدن به یک داروی خاص بیش از حد واکنش نشان می دهد و لنفوسیت های T فعال می شوند و سیتوکین ها را آزاد می کنند. داروهای زیادی وجود دارند که باعث ایجاد سندرم یادگیری می شوند، از جمله:
- داروهای ضد تشنج؛
- داروهای ضد ویروسی؛
- آنتی بیوتیک ها;
- آلوپورینول (زیلوپریم)؛
- مکسیلتین (مکسیتیل)؛
- تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی;
- عوامل بیولوژیکی
شواهد نشان می دهد که عوامل دیگری نیز در ایجاد سندرم دارس نقش دارند، از جمله:
- نقش ژنتیک در سندرم Dares;
- ناتوانی کبد در متابولیسم داروهای خاص؛
- فعال سازی مجدد برخی ویروس ها مانند ویروس اپشتین بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی 6 (HHV6).
علائم سندرم Dres
برخی از افراد ممکن است سندرم Dares را نوعی واکنش چند سیستمی به یک داروی خاص بدانند زیرا سندرم Dares باعث علائم مختلفی می شود. در واقع، سندرم Dares زمانی رخ می دهد که تعداد ائوزینوفیل ها در گلبول های سفید خون به میزان قابل توجهی افزایش می یابد و علائم معمولاً گسترده و متنوع هستند. دقیقاً به همین دلیل است که آنها سندرم Dares را یک واکنش دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک می نامند.
علائم معمولاً چند روز یا 2 تا 6 هفته پس از قرار گرفتن در معرض دارو ظاهر می شوند. برخی از علائم خاص سندرم Dares عبارتند از:
- تب؛
- بثورات پوستی یا غلیان;
- ائوزینوفیلی؛
- لنفوسیتوز آتیپیک؛
- تورم غدد لنفاوی؛
- التهاب اندام های داخلی.
تشخیص سندرم درس
سندرم دارس اشکال مختلفی دارد و علائم آن گاهی شبیه به بیماری های دیگر است سلولیت، هپاتیت، لوپوس اریتماتوز سیستمیک است و بنابراین احتمال تشخیص اشتباه این بیماری وجود دارد. با مشاهده علائم زیر می توان گفت که بیمار مبتلا به سندرم دارس است:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان؛
- بثورات پوستی حاد؛
- واکنش آلرژیک مربوط به داروها؛
- تب بالای 38 درجه درجه سانتیگراد؛
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو قسمت بدن؛
- حداقل یک اندام داخلی را تحت تأثیر قرار می دهد.
- ناهنجاری در تعداد سلول های خونی.
درمان سندرم درس
بیماری ترانه علیدوستی نام این سندرم را بر سر زبان ها انداخت، اما باید بدانید که هوشیاری و تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهم ترین عوامل در درمان این سندرم حساسیت دارویی است. این روش ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان حمایتی تر است و بیماری مهار می شود و علائم کاهش می یابد. اقداماتی که برای کنترل این بیماری انجام می شود عبارتند از:
- مصرف مایعات؛
- تنظیم دمای بدن؛
- تغذیه؛
- مراقبت از زخم و کنترل عفونت
سایر اقدامات مراقبتی به اندام هایی بستگی دارد که تحت تأثیر علائم سندرم مطالعه قرار می گیرند.
پرمصرف ترین دارو برای درمان این بیماری کورتیکواستروئیدهای سیستمیک است. با این حال، هنوز در مورد مقدار و زمان استفاده از این دارو اتفاق نظر وجود ندارد.
در یک مطالعه در سال 2014، محققان دریافتند که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک برای کنترل این بیماری در مراحل اولیه سندرم ایده آل هستند. با این حال، 4 سال بعد در سال 2018، ترکیبی از پالس درمانی کورتیکواستروئید و کورتیکواستروئیدهای خوراکی در این بیماری مؤثرتر بود. سایر درمان های مناسب برای سندرم Dares شامل موارد زیر است:
- مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند سیکلوسپورین;
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی؛
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی؛
- پلاسمافرزیس
بهبود و پیشگیری از سندرم درس
طبق برخی مطالعات، دوره درمان و نقاهت برای اکثر افراد مبتلا به سندرم درس کمی طولانی است و ممکن است این بیماری بارها عود کند یا حتی دچار عوارض خود ایمنی شود. البته مطالعات دیگر نشان داده است که از عود یا پیشرفت این بیماری جلوگیری می کند بیماری های خود ایمنی مصرف کورتیکواستروئید باید به تدریج کاهش یابد.
افرادی که از سندرم دارس رنج می برند باید از دارویی که باعث این نوع واکنش شدید آلرژیک می شود اجتناب کنند و اگر پزشک این دارو را برای آنها تجویز کرد، باید درخواست درمان جایگزین کنند.
دانشمندان هنوز در حال تحقیق و یافتن راه هایی برای پیشگیری یا کاهش احتمال این واکنش های آلرژیک شدید هستند.
عوارض و عوارض ناشی از سندرم Dares
افراد مبتلا به سندرم Dares ممکن است برای مدت طولانی حتی پس از بهبودی از عوارض آن رنج ببرند. آسیب دائمی به برخی از اندام ها و ایجاد بیماری های خودایمنی از جمله این عوارض است. یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که اکثر افراد مبتلا به سندرم Dares پس از درمان با سایر بیماری ها تشخیص داده شدند. در واقع مبتلایان به بیماری های مرتبط با تیروئید مانند هاشیموتوتیروئیدیت گریوز و بدون درد شایع ترین عوارض طولانی مدت سندرم دارس است.
همچنین زمانی که عضوی آسیب می بیند، بسته به اینکه کدام عضو باشد، فرد دچار عوارض طولانی مدت می شود. به عنوان مثال، افرادی که سندرم Dares به کبد آنها آسیب می رساند، ممکن است نیاز به پیوند کبد داشته باشند. یا افراد مبتلا به بیماری زمینه ای کلیوی ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم Dares است. بر اساس یک مطالعه در سال 2013، افراد مبتلا به سندرم Dares که تحت درمان با داروهای کورتیکواستروئیدی هستند ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری های عفونی مانند تبخال و تبخال باشند. ذات الریه بودن
آخرین کلمه
سندرم دره که این روزها با شیوع بیماری ترانه علیدوستی توجه مردم را به خود جلب کرده است، سندرمی پیچیده و گاه کشنده است و فرد مبتلا باید تحت درمان فوری قرار گیرد. تشخیص و درمان سریع برای جلوگیری از پیشرفت این بیماری و جلوگیری از آسیب بیشتر به بدن و حتی مرگ ضروری و مهم است.
آیا تا به حال نام این سندرم را شنیده اید؟ اگر اطلاعات یا تجربه شخصی بیشتری در مورد این بیماری دارید، تجربه خود را به اشتراک بگذارید تا مخاطبان این مقاله بیشتر با این سندرم آشنا شوند.
گامی برای تسلط بر مهارت های ارتباطی شما
[ad_2]
