نگاهی به تغییر جمعیت در پرجمعیت‌ترین و کم جمعیت‌ترین کشورهای جهان + ویدیو

با نگاهی به وضعیت جمعیتی کنونی کشورها می توان دریافت که هند با 1.41 میلیارد جمعیت از چین پیشی گرفته و در صدر قرار دارد. جمعیت این کشور از دهه 1960 سه برابر شده است. بیش از یک سوم از 8 میلیارد نفری که روی زمین زندگی می کنند در یکی از این دو کشور زندگی می کنند.

ایالات متحده آمریکا با حدود 333 میلیون نفر در جایگاه سوم قرار دارد. این تقریباً یک میلیارد کمتر از چین رتبه دوم است که با کاهش جمعیت مواجه است و ترس از یک فاجعه بالقوه را برای ابرقدرت اقتصادی افزایش داده است.

در همین حال، بر اساس داده های بانک جهانی از سال 1960 تا 2022، جزیره کوچک تووالو در اقیانوس آرام تنها 11312 نفر جمعیت دارد که 124000 برابر کمتر از چین است.

وقتی به رتبه‌بندی جهانی بیش از 200 کشور نگاه می‌کنیم، هند بیشترین افزایش را در اعداد مطلق در دهه گذشته تجربه کرده است (143 میلیون نفر).

چین نیز با افزایش 58 میلیون نفری دومین رشد بزرگ را داشته است.

با این حال، آخرین پیش بینی های سازمان ملل نشان می دهد که جمعیت چین در آینده کاهش می یابد و حتی تا پایان قرن جاری به زیر یک میلیارد خواهد رسید. نرخ زاد و ولد در چین به پایین ترین حد خود رسیده است و تلاش های پکن در سال های اخیر برای تشویق زنان به بچه دار شدن شکست خورده است.

اما از نظر نرخ رشد جمعیت، اردن با 56.5 درصد بیشترین افزایش را داشته است.

پس از آن نیجر (46%)، جزایر ترکز و کایکوس (42.5%)، سومالی (41.5%) و قطر (41.4%) قرار دارند.

در همین حال، اوکراین جنگ زده با از دست دادن ۷.۶ میلیون نفر بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ بیشترین کاهش جمعیت را تجربه کرد.

ژاپن و لهستان نیز به ترتیب با 2.5 میلیون و 1.2 میلیون نفر کاهش شدید جمعیت را تجربه کردند.

اوکراین که از سال 2014 با تهاجم روسیه به کریمه درگیر جنگ بوده است، سومین افت (افت 16.7 درصدی) را متحمل شد.

دو کشور جزایر مارشال (20.4 درصد) و ساموآی آمریکایی (17.5 درصد) در اقیانوس آرام کاهش بیشتری را تجربه کردند.

آمارهای بانک جهانی همچنین نشان می دهد که بریتانیا از رتبه نهم جهان در سال 1960 به رتبه 22 در سال 2022 سقوط کرده است.

این در حالی است که ایالات متحده آمریکا با افزایش 152.6 میلیون نفری در رتبه سوم جهان قرار دارد.

بر اساس گزارش سازمان ملل، افزایش جمعیت جهان به دلیل افزایش امید به زندگی و کاهش مرگ و میر ناشی از بهبود مراقبت های بهداشتی است.

آخرین آمار بخش جمعیت سازمان ملل متحد نشان می دهد که امید به زندگی در جهان برای مردان 70.8 سال و برای زنان 75.6 سال است.

این ارقام در سال 2010 به ترتیب 68 و 73 سال بودند.

انتظار می رود زنان در تمام مناطق و کشورهای جهان و در برخی مناطق آمریکای لاتین تا 7 سال بیشتر از مردان عمر کنند.

آخرین پیش بینی های سازمان ملل نشان می دهد که جمعیت جهان می تواند تا سال 2030 به 8.5 میلیارد نفر و تا سال 2050 به 9.7 میلیارد نفر برسد. در نوامبر 2022، جمعیت جهان از 8 میلیارد نفر فراتر رفت.

با وجود نرخ بالای باروری در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، انتظار می رود نرخ باروری جهانی کاهش یابد.

تحقیقات نگران کننده ماه گذشته نشان داد که تا سال 2050، سه چهارم کشورهای جهان به دلیل کاهش نرخ زاد و ولد با خطر «کاهش جمعیت» مواجه خواهند شد.

تا سال 2100، این مقدار می تواند به 97٪ از کل کشورها برسد. آنچه که کارشناسان آن را «تغییر اجتماعی عظیم» توصیف کرده‌اند و قدرت‌های بزرگی مانند بریتانیا و ایالات متحده احتمالاً باید برای جلوگیری از تأثیرات گسترده آن بر مهاجرت تکیه کنند.

دانشمندان هشدار می دهند که بدون جایگزینی جمعیت پیر، خدمات عمومی و رشد اقتصادی در خطر هستند. تداوم کاهش نرخ زاد و ولد نیز فشار بیشتری را بر نظام سلامت و مراقبت اجتماعی وارد خواهد کرد.

کارشناسان هشدار داده اند که سیاست گذاران باید این واقعیت را بپذیرند که کاهش نرخ زاد و ولد یکی از بزرگترین تهدیدها برای غرب است.

2050: چگونه باروری جهانی کاهش می یابد

محققان پیش بینی می کنند که تا سال 2050، بیش از 75 درصد از کشورها نرخ تولد کافی برای حفظ جمعیت در طول زمان نخواهند داشت. این رقم تا سال 2100 به 97 درصد کشورها خواهد رسید. باروری جایگزین تأثیر مهاجرت را در نظر نمی گیرد. این بدان معناست که با وجود کاهش نرخ زاد و ولد، سطح کل جمعیت یک کشور می تواند به افزایش خود ادامه دهد.