پیشروی برق‌آسای روسیه در جبهه شمال اوکراین با یک پنجره کوچک

به گزارش ایسنا، رسانه های آمریکایی معتقدند تاخیر چند ماهه در ارسال کمک های نظامی آمریکا به اوکراین، افزایش تلفات و کمبود شدید مهمات، اوکراینی ها را از جنگ خسته کرده است.

الکساندر ولوشین، فرمانده 57 ساله و کهنه سرباز گردان تانک اوکراین، گفت: «اگر بخواهم صادق باشم، باید بگویم که می ترسم. چون اگر من گلوله نداشته باشم، اگر سرباز نداشته باشم، اگر تجهیزات نداشته باشم، مردم من نمی توانند بجنگند».

پیشروی روسیه به منطقه روستایی اوچرتین، فقط 9 مایلی شمال غربی آودیکا، در پایان آوریل امسال نشان می‌دهد که چگونه حتی یک شکاف کوچک در خط مقدم می‌تواند اثر موجی داشته باشد.

روس ها در خیابان های اوچرتین

از زمان سقوط آئودیوکا به دست نیروهای روسی در فوریه امسال، شهر کوچک اوچرتین به عنوان یک پایگاه نظامی اوکراین در امتداد یک بزرگراه عمل کرده است. بیشتر 3000 نفر از ساکنان این شهر فرار کردند. آپارتمان‌های خالی و دیگر زیرساخت‌های شهر به موقعیت‌های دفاعی خوبی تبدیل شدند و به مدت 2 ماه وضعیت ثابت ماند، اما بلافاصله پس از آن وضعیت بدتر شد.

روس ها در اواخر ماه آوریل ناگهان در خیابان های اوچرتین ظاهر شدند. یکی از ساکنان 88 ساله شهر گفت که در ابتدا فکر می کرد آنها سربازان اوکراینی هستند، اما پس از آن که پاسپورت او را خواستند، مرد مسن متوجه شد که سیستم دفاعی شهر از بین رفته است.

وی سپس عبور وحشتناک از خط مقدم برای فرار از درگیری را یادآور شد و گفت: فکر می کردم سربازان اوکراینی بیایند و آنها را بیرون بیاورند اما این اتفاق نیفتاد.

سه هفته بعد، آنچه با پیشروی کوچک روسیه آغاز شد، به پیشروی بزرگ 15 مایل مربعی تبدیل شد که دفاع از منطقه دونتسک را پیچیده کرد.

نیویورک تایمز می نویسد که گسترش نیروهای روسیه در شمال می تواند به روس ها اجازه دهد تا برخی از قوی ترین سنگرهای اوکراینی در شرق را که سال هاست در اختیار دارند، دور بزنند. روسیه ممکن است اکنون یک خط حمله جدید برای رسیدن به شهر کنستانتینوکا که مرکز تدارکات نیروهای اوکراینی در نظر گرفته می شود، ایجاد کند.

تلاش روسیه برای پیشروی از یک روستای ویران شده به روستای دیگر در ساعت ها فیلم نظامی به اشتراک گذاشته شده توسط تیپ های خط مقدم اوکراین به تصویر کشیده شده است. پیاده نظام روسی با پای پیاده از میدان های مین عبور می کنند و از موتورسیکلت های آفرود و وسایل نقلیه ویژه همه جانبه برای پیشی گرفتن از پهپادهای انتحاری اوکراینی استفاده می کنند.

نیروهای روسی در ستون‌های زرهی با اندازه‌های مختلف حمله می‌کنند و حملات بزرگ که اغلب توسط تانک‌ها هدایت می‌شوند، با ورقه‌های فلزی بزرگ پوشانده شده و مجهز به تجهیزات جنگ الکترونیک پیچیده برای دفاع در برابر هواپیماهای بدون سرنشین هستند. ناظران غربی این خودروها را «تانک لاک پشت» نامیدند. اوکراینی ها آنها را “سلاح های عجیب” نامیدند.

یک مقام نظامی اوکراین گفت: «ما اجازه دادیم پیاده نظام آنها به ما نزدیک شوند، که تماس نزدیکتر و شلیک مستقیم ایجاد می کند. البته ضررهای ما هم بیشتر خواهد شد.»

نیویورک تایمز ادعا می کند که روس ها نیز برای هر گام رو به جلو هزینه سرسام آوری می پردازند. اطلاعات ارتش بریتانیا اخیراً اعلام کرده است که در ماه آوریل روزانه حدود 899 سرباز روسی کشته یا زخمی می شوند. با این حال، پیشرفت های روسیه در هفته های اخیر در شرق و شمال شرق، ساختار مهندسی جبهه را تغییر داده است.

مقصر شماره یک

یکی از فرماندهان گردان تانک اوکراینی می گوید: «به نقشه نگاه کنید که ما کجا هستیم و شهر اوچرتین کجاست. حالا می توانم تصور کنم که آنها به راحتی می توانند ما را از چپ و راست کنار بزنند. آنها موفقیت های تاکتیکی دارند، تجهیزات، افراد، توپخانه دارند. به همین دلیل باید انتظار همه چیز را داشته باشیم.»

به نوشته روزنامه آمریکایی، عدم تغییرات قابل توجه در جنگ برای بیش از یک سال، شرایط سختی را برای حفظ تعادل ایجاد کرده است. در جنگی که نبردها بر سر کوچکترین مسائل ممکن است هفته‌ها طول بکشد، حمله غافلگیرکننده روسیه در منطقه اطراف اوچرتین خطرناک‌ترین نوع بود: سریع، عمیق و غافلگیرکننده.

بحث داغ در مورد اینکه چه کسی مقصر این شکست است ادامه دارد. یک کانال تلگرامی متعلق به ارتش اوکراین، گردان یازدهم مکانیزه ارتش را مسئول این شکست دانست که به روس ها اجازه نفوذ و حمله را داد. اما این گردان این اتهام را به شدت رد کرد و گفت که سربازانش با وجود بمباران شدید تا آخرین نفر ایستادند.

تعدادی از سربازان آگاه که در انتقاد از گردان مردد بودند، می گویند مشکلاتی مانند ارتباطات ضعیف و کمبود سلاح باعث شکست این گردان شده است.

یکی دیگر از نظامیان اوکراینی نیز گفت: روس ها از شکاف ارتش اوکراین استفاده کردند که باعث شد اوچرتین، نووباخموتیوک و سپس سولویو را از دست بدهیم. فرماندهی عالی اوکراین نمی خواهد هیچ سرزمینی را تسلیم کند. بحث کردن با آنها و توضیح اینکه چرا موقعیت خوبی نیست، بسیار دشوار است.

وی با ابراز امیدواری از بهبود وضعیت با ورود سلاح های غربی، افزود: اما تا آن زمان باید بمیریم و سرزمین هایمان را از دست بدهیم. سوالی که مطرح می شود این است که آیا این رویه بی سر و صدا و قابل دفاع انجام می شود یا سریع و احمقانه؟

انتهای پیام